Endodoncja (leczenie kanałowe)

Endodoncja to dział stomatologii zajmujący się leczeniem chorób miazgi zęba oraz tkanek okołowierzchołkowych. Miazga zęba to bogato unaczyniona i unerwiona tkanka wypełniająca jamę zęba – komorę i kanały. Zaopatrzona w gęstą sieć naczyń krwionośnych spełnia przede wszystkim funkcję odżywczą i czuciową. Wszelkie, niezbędne składniki odżywcze dopływają do miazgi z kości, z którą łączy się za pomocą tkanek okołowierzchołkowych. Podstawową metodą leczenia w endodoncji jest leczenie kanałowe.

Leczenie kanałowe zaleca się m.in. wskutek:

• stanów zapalnych lub martwicy miazgi,
• bardzo rozległej próchnicy,
• złamania lub zwichnięcia zęba,
• wskazań protetycznych, np. przed wykonaniem mostu lub korony.

Kanałowe leczenie polega na bardzo dokładnym usunięciu zainfekowanej miazgi poprzez mechaniczne i chemiczne opracowanie kanałów zęba. W trakcie opracowywania mechanicznego zostaje usunięta jak największa ilość zainfekowanej miazgi, w dalszym procesie tworzy się stożkowaty kształt kanałów. W przypadku opracowywania chemicznego, kanał przepłukuje się i dezynfekuje stosując odpowiednie środki chemiczne, które usuwają pozostałe bakterie, toksyny, związki organiczne i nieorganiczne. Tak oczyszczone kanały zostają wypełnione szczelnie materiałem – najczęściej stosowanym jest biokompatybilna gutaperka. Końcowym etapem leczenia endodontycznego jest wypełnienie zęba materiałami kompozytowymi.